Fonksiyonlar
Bir bilgisayar programının kalbi, fonksiyonlardır. Fonksiyonlar, bir kere tanımlanır ve bir çok kereler, ihtiyaç olduğu noktada hizmete çağrılır. Fonksiyonlar genellikle bir iş veya hesaplama yaparlar ve bunun sonucu olarak ortaya yeni bir değer çıkartırlar. Bu değere "fonksiyondan dönen değer" denir.
Fonksiyonun bir program için ne kadar önemli bir unsur olduğunu bir örnekle belirtelim. Diyelim ki Web'de öğrencilerimizin yıl içinde aldıkları notları gösteren bir programımız var. Bu siteyi ziyaret eden öğrencilerin, iskterlerse, bir düğmeyi tıklayarak, o andaki not ortalamalarını hesap ettirmelerini sağlamak istiyoruz. Bu hesabı yapacak olan işlem, bir fonksiyondur.
Web ziyaretçisi düğmeyi tıkladığı anda, program, ortalama hesabını yapacak olan fonksiyonu, o sayfada bulunan notları bildirecek; fonksiyon da kendisine verilen bu değerlerle yapması gereken hesabı yapacak; ve elde edeceği sonucu kendisini göreve çağıran program satırına bildirecektir. Bildirilen bu değerle ne yapılacağı, fonksiyonu göreve çağıran komuta veya işleme aittir. Fonksiyon kendisinden isteneni yapmakla yetinir.
PHP'nin kullanılmaya hazır bir çok fonskiyonu vardır. Şu ana kadar sürekli kullandığımız echo() ve print() bu tür PHP fonksiyonlarıdır. PHP'nin kendi fonksiyonlarını göreve çağırmak, yine yukarıdaki örneklerde olduğu gibi, program içinde gerektiği yere adını ve kullanacağı değeri yazmakla olur:
PHP- Kodu:
print ("Bu bir metin kelimesidir!");
PHP bizim kendi fonksiyonlarımızı kullanmamıza da izin verir. Fakat bunun için önce fonksiyonu tanımlamamız gerekir.
Fonksiyon Tanımlama ve Çağırma
PHP'de fonksiyonlar function komutu ile oluşturulur. Tanımladığımız fonksiyon, kendisini göreve çağıracak komuittan, yapacağı işlemde kullanmak üzere değer alacaksa, bu değerlere vereceğimiz değişken isimleri fonksiyon adının yanında parantez içinde gösterilir.
Fonksiyon birden fazla değer bekleyecekse, bunların değişken adlarının arasına virgül koyarız. Fonksiyona ulaştırılan değerlere argüman denir. Fonksiyon, kendisine bir değer ulaştırılmasını beklemese bile içi boş parantez koymamız gerekir. Buna göre PHP'de fonksiyon şu şekilde yazmamız gerekmektedir:
PHP- Kodu:
function fonksiyonun_adı (argüman1, argüman2, ... argümanN) {
fonksiyonun yapacağı işe ilişkin komutlar
}
Fonksiyon adları, değişken adları ile aynı kurallara tabidir. Fonksiyon içinden fonksiyon çağrılabilir; fonksiyonların içinde PHP'nin kendi fonksiyonları kullanılabilir. Şimdi, ilk örnek fonksiyonumuzu yazalım.
daha önceki ders konularımızın örneklerinde, PHP'ye, bir Web sayfası oluştururken HTML ögesi olacak bazı satırların başına <H1>, satır sonlarına <BR> gibi etiketler koydurduğumuza dikkat etmiş olmalısınız. Bir programda bu işi sık sık yapacaksak, yani metinlerimiz <BR> ile bitecek, bazı başlıklarımız ise sayfamıza HTML'in başlık etiketleri ile gönderilecekse, bu etiketleri defalarca yazmamız sadece zorluk değil, fakat aynı zamanda yazım hatasını davet eden bir davranır olur.
PHP'de kendisine vereceğimiz metinleri başlık veya gövde yazısı olarak biçimlendirecek fonksiyonlar tanımlayarak, programcılıkta daima tehlikeli olan insan unsurunu asgarîye indirebiliriz. Şu programı yazdir01.php adıyla kaydederek, Browser'da açın:
PHP- Kodu:
<HTML>
<HEAD>
<TITLE>PHP'de Fonksiyon</TITLE>
<meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=ISO-8859-9">
<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=windows-1254">
</HEAD>
<BODY>
<?php
function yazdirBR ($metin) {
print ("$metin<br>\n");
}
function yazdirH1 ($metin) {
print ("<h1>$metin</h1>\n");
}
function yazdirH2 ($metin) {
print ("<h2>$metin</h2>\n");
}
function yazdirH3 ($metin) {
print ("<h3>$metin</h3>\n");
}
function yazdirH4 ($metin) {
print ("<h4>$metin</h4>\n");
}
function yazdirP ($metin) {
print ("<p>$metin</p>\n");
}
// Başka kodlar buraya girebilir
yazdirH1("Bu H1 Başlık");
yazdirH2("Bu H2 Başlık");
yazdirH3("Bu H3 Başlık");
yazdirH4("Bu H4 Başlık");
yazdirBR("Bu kendisinden sonra BR olan birinci metin.");
yazdirBR("Bu kendisinden sonra BR olan ikinci metin.");
yazdirP("Bu uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun bir paragraf metni.");
yazdirP("Bu uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun uzun bir diğer paragraf metni.");
?>
</BODY>
</HTML>
Bu programda, yazdirBR(), yazdirH1(), yazdirH3(), yazdirH4(), ve yazdirP() adlarıyla altı fonksiyon tanımladığımızı görüyorsunuz. Bu fonksiyonların hepsi kendilerini göreve çağıran satırdan, kendilerine bir değer verilmesini istiyorlar ve bu değeri $metin adlı değişkende tutuyorlar.
Fonksiyonlarımız tümü de PHP'nin print() fonksiyonundan yararlanıyor; ancak bu fonksiyonun nasıl kullanılacağını, nasıl işletileceğini de belirliyorlar. Buna göre bazı fonksiyonlarımız $metin adlı değişkenin değerini önüne ve arkasına bir HTML etiketi koyarak Browser'a gönderiyor; birisi ise sadece $metin değişkenin tuttuğu değerin sonuna bir HTML etiketi koyduruyor. Fonksiyonlarımı buradaki örnekte olduğu gibi hemen oluşturulduktan sonra göreve çağırmayız.
Geleneksel olarak, bir programda kullanılacak fonksiyonlar, programın baş tarafında toplanır ve daha sonra nerede gerekirse orada, çağrılırlar. Fonksiyonları adlarını ve kendilerine verilmesi gereken bir değer varsa o değeri parantez içinde yazarak çağırırız. Burada olduğu gibi, fonksiyonu göreve çağırırken parantez içinde değerin kendisini yazabileceğimiz gibi, bu değeri tutan bir değişkenin adını da yazabiliriz. Bu programı çalıştırırsanız, Browser'da bu görüntüyü elde edebilirsiniz:
Rep Gücü
Rep Puanı
Konu: Php Dersleri (17.Bölüm) 
Paz Mart 29, 2009 7:38 pm
