Ezeli Nur
Nurdan çehrendeki bu nikab da ne?
Güneşlere tâç giydiren ışıkken
Hep hicranla bunca yıl bunca sene
Geçmiş gidiyor.. baharlar beklerken..
Doğ ruhlara arşdan gelen bürhanla
İnlet dört bir yanı altın sadânla
Hayat üfle sihirli râyihanla
Hak adına üfül üfül eserken..
Konuş ki hatipler haddini bilsin
İlâhî nefhanla ruhlar dirilsin
Sâyende tâ zirvelere erilsin
Başlamış gökler de bunu dilerken..
Ey mukaddes Kitab ey ezelî nûr
Ey iklimi ziyâ etrafı huzûr
Son demde bir kere daha ne olur
Ağar, ışık karanlığı boğarken..
Bahar olmasa da sonbahar olsun
Cihânlar bütün âvâzınla dolsun
Yeniden nâmın her yanda duyulsun
Şu fânî ömürlerimiz biterken...
SEBAT
Çarkedip durma öyle, maksuda eremezsin;
Yerinde durmayınca, hedefe varamazsın!
Eren sebatla erdi, gidip menzile vardı,
Sen sebât etmeyince hiç menzil alamazsın!
Yollar uzun ve yaman, yolcuya azık îman,
İnançla gerilmezsen, bu yolda duramazsın!
Köprü yıkık, yol bozuk, elden tutan kimse yok,
Hak'la hemhâl olmazsan, yolları aşamazsın!
Derin dere, sarp yokuş, Hak-erine hepsi hoş,
Hakk'a gönül vermezsen, zirveye çıkamazsın!
Varanlar vardı çoktan, Varlığa erdi (yok)dan,
Sen tenden geçmeyince, dirliğe eremezsin!
İDEAL RUHLAR
İnsan yüksek ideallerle yaşar;
Çocukluk ufkunda tatlı rüyalar,
Gençlikle ağaran zengin hülyalar,
Ardarda beliren sırlı veralar...
İnsan yüksek ideallerle yaşar!
Bahar çağlar gözlerinin içinde,
Düşüncede dirildiği demlerde..
Hep ahu peşinde ıssız çöllerde,
Bahar çağlar gözlerinin içinde...
Ufku çok engin dertliler yolunda;
Bakışlar mahzun sineler gamlı,
Havariler gibi ahd-ü peymanlı
Nam-u nişan bilmez bir başka şanlı
Ufku çok engin dertliler yolunda...
Sonsuzlukla gülümseyen yüzleri,
Ayrı bir beyan ayrı bir ifade..
Ötelerle sermest,ellerinde bade,
Gönüller arıyor temiz ve sade
Sonsuzlukla gülümseyen yüzleri.
Kaf dağından ağır yükleri çekmek,
Bir ömür boyu mukaddes ızdırap;
Laubalilerce herşey bir serap..
İdeal ruhlar için şevk-ü tarap
Kaf dağından ağır yükleri çekmek.