Soğuklar dahi yenik düştü sevdamızın karşısında.Bütün engellerle alay edercesine yıkıp geçiyorduk yüreğimizle.Hangi gülü koklasak aşkımızın şarkısını söylüyordu:
'BANA KOLLARINI UZATSAN BİRAZ
SANA KUL OLURUMSEVEN NE YAPMAZ'
Yalnızlıkla savaşmasını iyi biliyorduk.Çünkü mezarını kazmıştık.Yağmurun yağmasını istemiyordum.Senin sevda selin yetiyordu bana.Bulutlar gözlerini hatırlatıyordu sanki.Masmavi gökyüzünün en belirgin işaretleriydi.
Ne yağmurlar kaldı ıslanmadığım.ne gül kaldı koklanmadık...
Engelleri dahi aşamıyorumşu sıralarşarkımız ayrılık nağmeleri söylüyor...
Söyle soğuk kışlarımın sıcak esintili ilkbaharı:
NERDESİN?...NERDESİN?....